Du bist des leise Heimatlose,
der nichtmehr einging in die Welt:
zu gross und schwer zu jeglichem Bedarfe.
Du heulst im Sturm. Du bist wie eine Harfe,
an welcher jeder Spielende zerschellt.
xxx
Tu eşti tăcutul, cel fără de ţară,
ce nu mai are loc în lumea largă,
prea mare şi prea greu, să porţi povară,
Strigi în furtună, glasul de fanfară,
de care orice cînt va să se spargă.